کشف نو برای تسریع درمان زخم های پوستی - نوای پرنده پارسی

پژوهشگران دانشگاه کَلگَری در کانادا، روش نو امیدوارنماینده ای برای درمان عفونت های باکتریایی پوست شناسایی کردند. آنها نتیجه مطالعات خود را به صورت مقاله ای در مجله نیچِر (Nature) چاپ نموده اند.

پژوهشگران اظهار کردند که دست به کشفی اساسی زده اند که به احتمال زیاد موجب بهبود عفونت ها و ترمیم بافت ها در انسان می گردد.

محققان به طور سنتی تصور می کردند که هم نوتروفیل ها و هم مونوسیت ها (گلبول های سفید خون) برای پاک کردن باکتری ها از یک محل آلوده روی پوست به کار گرفته می شوند. وقتی این سلول ها با هم کار می نمایند به عنوان اولین خط دفاعی سیستم ایمنی در بدن ما عمل می نمایند.

با این حال، تحقیقات نو نشان می دهد که مونوسیت ها به تنهایی قادر به تسهیل بهبود سریع تر زخم ها هستند. مونوسیت ها با تنظیم لپتین و رشد رگ های خونی در طول ترمیم زخم به فرایند بهبود یاری می نمایند. آنها بعلاوه گرلین فراوری می نمایند. گرلین هورمونی است که به بهبود مؤثرتر زخم ها یاری می نماید.

ارتباط شگفت انگیز میان هورمون های متابولیک و ترمیم بافت

زمانی که گرسنه هستیم، گرلین به وسیله معده فراوری می گردد و لپتین که آن هم یک هورمون است، به وسیله سلول های چربی پس از خوردن غذا و احساس سیری فراوری می گردد. از مدت ها قبل، تعادل بین گرلین و لپتین برای متابولیسم و رژیم غذایی، حیاتی شناخته شده است؛ اما تا به امروز ارتباط آن با مکانیسم های ایمنی و ترمیم بافت شناخته نشده است.

زخم عروقی زیر میکروسکوپ

پژوهشگران توانستند با استفاده از میکروسکوپ داخل حیاتی، که امکان مشاهده سلول های زنده را فراهم می نماید، پاسخ ایمنی به باکتری استافیلوکوکوس اورئوس را در یک مدل حیوانی تجسم نمایند.

استافیلوکوکوس اورئوس میکروبی است که معمولاً روی پوست یا بینی یافت می گردد و می تواند یک کاتالیزور برای طیف گسترده ای از بیماری های مرتبط با عفونت های پوستی و بافتی مانند آبسه یا کورک باشد. در بعضی موارد، باکتری ها می توانند منجر به عفونت های شدید مانند ذات الریه و اندوکاردیت (التهاب پوشش داخلی قلب) شوند که یک التهاب تهدیدنماینده حیات در پوشش داخلی حفره ها و دریچه های قلب است.

اهمیت نتایج مطالعه

پژوهشگران معتقدند که اهمیت این پژوهش به این علت است که تفکر فعلی مبنی بر اینکه نوتروفیل ها و مونوسیت ها باکتری ها را پاک می نمایند، به چالش می کشد و اهمیت نقش مونوسیت ها را در ترمیم زخم افزایش می دهد.

این مطالعه راه را برای معرفی هورمون های متابولیک (گرلین و لپتین) در زمینه های ایمنی شناسی (ایمونولوژی) و میکروبیولوژی باز می نماید.

برای پژوهشگران جالب است که آنالیز نمایند گرلین و لپتین در سایر مدل های بیماری مانند سرطان چه واکنشی نشان می دهند و متوجه شوند این فرآیندها هنگامی که یک بیمار به طور هم زمان دچار چندین بیماری یا دچار چاقی و دیابت است، چه تغییری می نماید.

قدم بعدی

گام بعدی پژوهشگران، درک بهتر عملکرد سلول های ایمنی مانند نوتروفیل ها در طول عفونت است.

46