سالروز تولد نیما یوشیج، پدر شعر نو (گزارش تصویری) - نوای پرنده پارسی

نیما یوشیج در 22 سالگی استخدام وزارت دارایی شد، ولی پس از مدتی آن را رها کرد. او اولین شعر خود را در سن 23 سالگی سرود که مثنوی بلند قصه رنگ پریده نام دارد. خود نیما این شعرش را اثری بچگانه نامیده است. در سال 1300 بود که اسم خود را عوض کرد و نام نیما را که به معنی کمان عظیم است، برای خود انتخاب کرد. در دی ماه سال 1301 مجموعه شعر افسانه را سرود و شعرهایش را با نام نیما امضا کرد. او این اثر خود را که به نوعی سنگ بنای شعر نو بود را به استاد خود نظام وفا تقدیم کرد. سپس قسمت هایی از مجموعه افسانه را در مجله قرن بیستم به چاپ رساند. آثار نیما عبارتند از: تعریف و تبصره و یادداشت های دیگر، حرف های همسایه، حکایات و خانواده سرباز، شعر من، مانلی و خانه سریویلی، فریاد های دیگر و عنکبوت رنگ، قلم انداز، کندو های شکسته (شامل پنج قصه کوتاه)، نامه های عاشقانه و غیره.

عاقبت در اواخر عمر این شاعر عظیم، درحالی که به علت سرمای شدید یوش، به ذات الریه مبتلا شده بود و برای معالجه به تهران آمد؛ معالجات تاثیری نداد و در تاریخ 13 دی ماه 1338، نیما یوشیج، آغازکننده راهی نو در شعر فارسی، برای همواره خاموش شد. او را در تهران دفن کردند؛ تا اینکه در سال 1372 طبق وصیتش، پیکرش را به یوش برده و در حیاط خانه محل تولدش به خاک سپردند.