خبرنگاران سانسور در دنیای امروز به معنی بمباران اطلاعاتی است - نوای پرنده پارسی

یونس شکرخواه، در نهمین شب از نت گپ های یونسکویی، با موضوع فضای دیجیتال و سبک زندگی که شب گذشته 9 اردیبهشت ماه به صورت زنده در صفحه اینستاگرام کمیسیون ملی یونسکو در ایران برگزار گردید، گفت: رایج ترین تعریف سبک زندگی می گوید ترکیبی از علاقه مندی ها، افکار و سمت گیری های ماست، این شاید جدی ترین تعریف سبک زندگی باشد اما بعضی هم معتقدند فرهنگ یعنی سبک زندگی.

وی با تشریح روش های ارتباطی در طول زمان، ادامه داد: ما فضاهایی برای تحلیل ارتباطات داریم، که پیش از آن کهکشان مصاحبه بود، چون راه برقراری ارتباط دیالوگ بود یعد از آن از کهکشان چاپی و نوشتن استفاده کردیم، و پس از آن در رادیو و تلویزیون تحلیل کردیم، اما اکنون از فضای دیجیتال استفاده می کنیم. وقتی درباره فضای دیجیتال صحبت می کنیم باید تعریف ها را درست تفکیک کنیم. دیجیتال، صفر و یک شدن اطلاعات است، داده هایی که در یک مموری، یک سی دی و... وجود دارد صفر و یکی است ولی وقتی همین داده ها روی خط قرار می گیرند دیگر ما وارد فضای آنلاین و سایبری شده ایم البته فضای سایبری از آنلاین خیلی جلوتر است. در آنلاین فقط موقعیت برخطی داریم اما در فضای سایبری قابلیت تعامل با فضا خیلی زیاد می گردد درواقع ماشین به فرمان پذیری مطلق شما تن می دهد. در فضای سایبری می گوییم کوشش سیستم به سمت صد و کوشش کاربر به سمت صفر می رود، ما دستورات را به ماشین می دهیم و این موضوع روی ابعاد مختلف زندگی ما تاثیر گذاشته است. می توانیم تاثیرات را 2 گروه کنیم یک گروه کسانی هستند که می گویند ما وارد بهشت شده ایم چون تکنولوژی در اختیار ماست و یک عده درست نقطه مقابل این نظر هستند درواقع بعضی شیفته تکنولوژی هستند و بعضی از آن ترس دارند.

این استاد دانشگاه عنوان نمود: رسانه های اجتماعی از اوایل سال 2002 تغییرات گسترده ای را در فضا به وجود آوردند، برای مثال توییتر، فیسبوک و ... به ما فرصت طرح آرا و نظرات را دادند، همه ما از هر طبقه به یک میزان فرصت داشتیم تا نظرات خود را بگوییم به همین واسطه در جاهایی هم به یک رقابت دیدگاهی میافتیم چون می خواهیم به صدر برسیم از همین رو دست به فراوری محتواهای عجیب و غریب می زنیم درواقع یک میدان دیجیتال گلادیاتوری وجود دارد حتی بعضی برای این موضوع از اصطلاح دیوانگان اینترنتی یاد می نمایند چراکه چنین افرادی مدام باید آنلاین باشند. متر اجتماعی هم یک اصطلاح دیگر است به این معنی که ما می توانیم در فضای اینترنت پستی را لایک و به وسیله همین لایک اعلام خوشایندی و یا نفرت کنیم. در این قطب بندی بعضی لایک ها به معنی محکومیت و بعضی پذیرش شدید است.

بنیانگذار سایبر ژورنالیسم، اضافه نمود: یک بار سایتی به وجود آمد که نامش زندگی دوم بود. در آنجا هرکسی می توانست آواتار (پیکره مثالی) شخصیت دلخواه خود را بگذارد، این سایت به شما فرصت خرید زمین را می داد و حتی واحد پول خود را داشت یعنی یک دنیا تازه بود این موضوعات نشان می داد ما یک آدم دوم بودیم. کار تاجایی پیش رفت که در آن فضا بعضی خبرگزاری ها دفتر داشتند و آنقدر گسترده شده بود که خبرنامه های خود را می فروختند. با هر ایماژی (تصویری) می گردد وارد این فضاها شد و امتیاز دریافت کرد. در این فضاها عددهای لایک (تاییدها) واقعی است ولی حقیقی نیستند؛ یعنی بعضی موضوعات محبوبیت لحظه ای دارند. باید بدانیم فضای مجازی یک فضای توزیع است و هیچ چیز آنجا حقیقی نیست اما فناوری توزیع، پیشرفته تر شده و هویت پیدا نموده است و این فناوری ها با هویتی که گرفته اند ما را فریب می دهند زیرا یادمان می رود این فضا یک فناوری توزیعی است و هویت ندارد.

این پرسش مطرح می گردد که در سواد رسانه ای چه چیزی قرار است شناخته گردد؟ اما این مفهوم حالا تبدیل به تجارت شده است. بعضی فکر می نمایند اگر فرق بین گزارش، خبر و مصاحبه را بدانند این به معنای سواد رسانه ای است که درست نیست. در فضای دیجیتالی هم باید با فرمت ها آشنا شویم. بخشی از این کار در برگیرنده این موضوع است که وقتی محتوایی در اختیار ما قرار می گیرد بدانیم این محتوا از کدام سو به سمت ما آمده است. به طور کلی فلسفه سواد رسانه ای ایجاد عدالت است. ضمن اینکه آنچه رمزگذاری می گردد توسط سواد رسانه ای رمزگشایی می گردد. از سوی دیگر وقتی درباره فضاهای دیجیتال صحبت می کنیم، باید ابزارهای آن را بشناسیم. امروزه حتی سانسور مدرن داریم یعنی در حالی که پیش از این، سانسور به معنی ندادن اطلاعات بود اما حالا به معنی بمباران اطلاعات است.

وی با اشاره به شرایط سواد رسانه ای گفت: من شرایط مناسبی در این حوزه نمی بینم. در حال حاضر می بینم وب سایت هایی که فراوری محتوا می نمایند هنوز بلد نیستند به داده ها، فراداده بدهند. درواقع فراداده ها، داده هایی درباره داده هستند ما این موضوعات را در وب سایت ها نمی بینیم . برای مثال روزنامه های ما در تمام فصول یک رنگ هستند این در حالی است که رنگ دیگر تنها معنی رنگ نمی دهد بلکه بعضی مواقع به معنی خبر است. از همین رو می توانیم بفهمیم چطور تلویزیون های ملی به ماهواره ها، سال نامه ها به ماهنامه ها، ماهنامه ها به هفته نامه ها و غیره باختند. بنابراین سواد رسانه ای الزاما به معنی به کارگیری ابزارها نیست.

این استاد دانشگاه شرح داد: خاستگاه اجتماعی دیجیتال مدیا در ناآرامی های در کشورهای مختلف، متفاوت است؛ از جمله در کشور خودمان که دیدیم چه تاثیری گذاشتند. اما جنبش وال استریت که در قلب فناوری در آمریکا ایجاد شد سرانجامش چه شد؟ یا بهار عربی چه شد؟ بنابراین هر صدایی که در این فضا بلند می گردد مشروعیت ندارد اما نباید تاثیرات آنها را نادیده گرفت. هر کدام از این رسانه ها مالک و هر کدام از مالکان منافعی دارند بنابراین اینگونه نیست که فکر کنیم انتقال داده یعنی تاثیرگذاری.

شکرخواه در خاتمه گفت: این روزها به وسیله وب ها تصویرسازی انجام می گردد برای مثال به کره شمالی نرفته ایم اما از این کشور می ترسیم، به لیبی نرفته ایم اما تصور می کنیم ناامن است، اما آیا واقعا این چنین است؟ این تصویری است که رسانه ها به ما داده اند یعنی یک دنیای تصویرسازی حاکم است. بنابراین این طبیعی است سیستم ها از نظر امنیتی فعال تر شوند. قول قطعی می دهم روزی فرا رسد که پهنای باند از شاخصه های حقوق بشر به شمار رود آنگاه دیگر کسی جرات نمی کند آن را محدود کند. یک جنگ واقعی در فضای مجازی برای تغییر عینیت ها در جریان است.

در ادامه نت گپ های یونسکویی، امشب دهم اردیبهشت، فرهاد فخرالدینی، رهبر ارکستر و موسیقی دان درباره اثر موسیقایی از ایده تا اجرا با آرش امینی گفت وگو خواهد نمود.

bestcanadatours.com: تور کانادا | با تور کانادا سفر کنید، ویزای کانادا، تور کانادا ارزان، قیمت تور کانادا نوروز، بهار، پاییز، تابستان، زمستان را با ما تجربه کنید.