سرگذشت هیجان انگیز قدیمی ترین پل ایتالیا - نوای پرنده پارسی

برای دیدن شاهکارهای تاریخ اروپا با تور ایتالیا همراه شوید و از شهرهای زیبای رم، فلورانس و ونیز شهر روی آب دیدن کنید و بنای کولوسئوم را ببینید.

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران،کشور ایتالیا از جمله کشورهای زیبای قاره اروپاست. شهرهای مختلف این کشور جاذبه های متفاوتی دارند. از جمله مناطق بسیار دیدنی برای دیدن در این کشور، پل های قدیمی ساخته شده روی رودخانه آرنو هستند. یکی از این پل ها به ایتالیایی پونته وچیو نامیده می گردد که از قدیمی ترین پل های کشور ایتالیاست و در شهر فلورانس نهاده شده است.

پونته وچیو (Ponte Vecchio) که یکی از آثار شاخص کشور ایتالیاست، از نظر هنری برای بسیاری از هنردوستان و علاقه مندان به تاریخ هنر، قابل توجه است. این پل در مرکز شهر فلورانس نهاده شده و از جمله مهم ترین پل های دنیا به شمار می رود، چون از جنبه تاریخی و هنری، ارزش های منحصربه فردی دارد.

گنجینه ای پنهان در دالان های پل

این پل در زمان رومیان باستان، محل عبور و مرور از روی رودخانه آرنو در باریک ترین بخش آن بود. گفته می گردد که برای اولین بار در سال 996 میلادی نام این پل در اسناد تاریخی آمد، بعد از آن در سال 1117 میلادی پل براثر سیل تخریب شد و در سال 1333 میلادی به جز دو ستون اصلی، بقیه این بنا بازسازی شد. البته در سال ها و دهه های بعد نیز براثر طغیان رودخانه آرنو، سیل آسیب هایی به پونته وچیو زد و این بنا بارها مرمت شد.

در قرن شانزدهم میلادی یک معمار، نقاش و مورخ تاریخ هنر به نام جورجیو واساری به دستور رییس خانواده مدیچی که حاکم وقت آن منطقه بودند، یک کریدوری را در شهر فلورانس برای ارتباط دو منطقه پلازو وچیو و پلازو پیتی ساخت که محل عبور آن از روی رودخانه آرنو، پل پونته وچیو بود.

این کریدور محل نگهداری و نمایش آثار هنری ارزشمندی بود و اعضای خانواده مدیچی که قدرت زیادی در منطقه داشتند، برای پنهان کردن گنجینه شان و همچنین رفت وآمد، از این کریدور استفاده می کردند.

معماران، پل پونته وچیو را بنایی کاملا هارمونیک می دانند. این اثر سه دهانه دارد و در ابتدا به عنوان یک ساختار دفاعی طراحی شده بود که در ایتالیای قرون وسطی از آن، در زمان جنگ استفاده می شد. هرچند شهر فلورانس با دیوار احاطه شده بود، اما دشمنان می توانستند با قایق و به وسیله رودخانه آرنو به شهر حمله نمایند.

تشکیل زنجیره ای برای نجات آثار هنری

از آنجا شهر فلورانس منطقه ای سیل خیز بوده، ساکنان شهر در طول قرن ها بارها شاهد وقوع این رخداد طبیعی بوده اند. از جمله در سال 1966 میلادی که سیل بسیار سهمگینی در شهر آمد و پل پونته وچیو که قدیمی و آسیب پذیر بود، با ضربه هایی که تنه درختان و آب های خروشان به بدنه آن وارد کردند، مورد تهدید نهاده شد.

در آن موقع، تعداد قابل توجهی از آثار هنری در بناهای ساخته شده روی این پل نگهداری می شدند. به همین دلیل، بعضی ساکنان فلورانس برای نجات میراث هنری شان، زنجیره ای انسانی را تشکیل دادند و آثار را محل نگهداری شان به منطقه ای امن منتقل کردند.

بعدها یکی از حاضران در این رویداد تعریف کرد که فشار آب روی پل، ارتعاش هایی را مانند نت های موسیقی ایجاد می کرد، هرچند در این اتفاق وحشتناک کسی آسیب ندید و آثار نیز سالم ماندند.

قصابی های دوره رنسانس!

در زمان ساخت پل پونته وچیو با هدف جبران هزینه های صرف شده برای این ساخت وساز، دولت فلورانس در فاصله کمی پس از تکمیل شدن بنا، اجازه ساخت 46 مغازه را روی آن صادر کرد؛ اما چون جنس مغازه ها از چوب بود و احتمال آتش دریافت شان وجود داشت، بار دیگر از سنگ ساخته شدند.

دولت در سال 1442 میلادی این دکان ها را که کارشان را آغاز نموده بودند، به انجمن صنفی قصاب ها واگذار کرد و به این ترتیب، در سال های بعد، این پل به مرکز خرید و فروش گوشت در فلورانس تبدیل شد.

فروش جواهر به جای گوشت

معماری پل پونته وچیو آن را بیشتر به یک خیابان شلوغ با مغازه های متعدد شبیه نموده است. در سراسر این پل، مغازه هایی ساخته شده اند که امروزه طلا و جواهرفروشی هستند، هرچند در گذشته چنین کاربری ای نداشتند؛ در ابتدای راه اندازی مغازه ها روی پل، در آن ها گوشت فروخته می شد، اما قصاب ها در سال 1593 مجبور شدند از آنجا بروند، چون بوی گوشت به مذاق حاکمان شهر که در همان نزدیکی ساکن بودند، خوش نمی آمد.

در قرن شانزدهم میلادی نیز تغییراتی در روبنای مغازه ها ایجاد شد. در نهایت در قرن هفدهم، پل پونته وچیو ظاهر امروزی خود را پیدا کرد.

خطر از بیخ گوش پونته وچیو گذشت

نقل شده که در سال 1938 موسیلینی - نخست وزیر ایتالیا - از هیتلر که به عنوان مهمان به ایتالیا سفر نموده بود، خواست تا شهر زیبای فلورانس را از روی پل پونته وچیو تماشا کند. بعضی معتقدند که همین اتفاق بعدها باعث شد این پل در جنگ دنیای دوم، به تنها پلی تبدیل گردد که هیتلر از تخریب آن چشم پوشی کرد.

در زمان جنگ دنیای دوم هنگامی که ارتش آلمان به رهبری هیتلر در حال عقب نشینی از ایتالیا بود، رهبر نازی ها دستور تخریب پل های روی رودخانه آرنو را صادر کرد تا جلوی پیشرفت متفقین را بگیرد؛ اما در این میان، پونته وچیو از زیر دست هیتلر جان سالم به در برد، البته ارتش آلمان در دو طرف پل، سنگ های بزرگی را برای بسته شدن راه قرار داد.

درباره دلیل تخریب نشدن این پل در زمان جنگ دنیای اول، روایت های دیگری نیز نقل شده است.

دو پل دیگری که در اطراف و همسایگی پونته وچیو قرار دارند، پل آله گرازیه و پل سانتا ترینیتا هستند.

منبع:ایسنا