استاد راهساز بخشی از تاریخ حفاظت تخت جمشید است

به گزارش نوای پرنده پارسی، معاون میراث فرهنگی، استاد راهساز را بخشی از تاریخ حفاظت تخت جمشید دانست و تأکید کرد: باید پروژه ای تعریف گردد که در آن فعالیت افرادی که یک عمر در حوزه های مختلف میراث فرهنگی کوشش نموده اند بصورت مکتوب در آید.

به گزارش خبرنگاران به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، محمد حسن طالبیان معاون میراث فرهنگی امروز سه شنبه 27 آذر 97 این مطلب را در مراسم نکوداشت استاد حسن راهساز مطرح نمود.

او با اشاره به همکاری هایی که با استاد راهساز در تخت جمشید داشته همجواری و تلمذ با بزرگانی نظیر او را یکی از دلایل ماندگاریش در سازمان دانست و گفت: اخلاق ، رفتار و منش بزرگان میراث فرهنگی در این راه همواره برایم مهم بود.

او اضافه کرد: زمانیکه مرحوم شیرازی راهساز را به من معرفی کرد دریافتم که او نه تنها در مرمت سنگ بلکه در تمام حوزه های حفاظت آگاهی دارد.

طالبیان با اشاره به این مطلب که افرادی همچون راهساز با وجود اینکه از لحاظ مالی تأمین نشده اند با عشق، تعصب و دانش میراث فرهنگی را همراهی نموده اند توضیح داد: پیشکسوتان همواره در این راه مشاوران خوب ما بوده اند.

او با بیان اینکه راهساز بخشی از تاریخ حفاظت تخت جمشید است گفت: باید پروژه ای تعریف گردد که در آن فعالیت افرادی که یک عمر در حوزه های مختلف میراث فرهنگی کوشش نموده اند بصورت مکتوب در آید.

معاون میراث فرهنگی با اشاره به کارهای بزرگی که با حمایت های معنوی و در فضای همدلی به پشتوانه جسارت بزرگان و پیشکسوتان میراث فرهنگی در محوطه های تاریخی کشور نظیر تخت جمشید ، کاخ اردشیر و ... انجام شده است گفت: از تمام این کارهای بزرگ مستنداتی وجود دارد ولی متأسفانه یک بیان حرفه ای می خواهد که ما آن را نداریم.

او در ادامه با اشاره به تأکید مرحوم کازرونی به امر آموزش تأکید کرد: در گذشته فعالیت های آموزشی خوبی در مجموعه تخت جمشید در حوزه آموزش صورت گرفت و طی آن 30نفر آموزش دیدند که نزدیک به بازنشستگی هستند و این راه باید ادامه پیدا کند.

طالبیان با بیان اینکه در حال حاضر نیز در تخت جمشید و پاسارگاد بحث آموزش در حال اجرا است ،حوزه میراث فرهنگی را حوزه استاد شاگردی خواند و گفت: در این حوزه تنها داشتن مدرک دانشگاهی کافی نیست بلکه علم همراه مهارت است که به کار پژوهشگران می آید.

او توضیح داد: در کوشش هستیم بحث آموزش در تمام پایگاه ها جدی تر گرفته گردد و در سطوح ملی و بین المللی گام هایی برداشته گردد ولی به نسبت کشور و مسئولیتی که داریم با نقطه ایده آل بسیار فاصله داریم.

معاون میراث فرهنگی با ابراز ناراحتی از جدایی پژوهشگاه از این معاونت توضیح داد: در گذشته پروژه میدانی نبود که بدون همراهی پژوهشگاه انجام گردد.

او گفت: برخی پژوهش را امری دانشگاهی می دانند ولی موضوعات میراث فرهنگی باید پژوهشی انجام شوند و باید به دور از جریانات اداری بصورت عملیاتی با همکاری هم پروژه هایی را تعریف و اجرا کنیم.

طالبیان اضافه کرد: به عنوان نمونه در پروژه مرکز تاریخی تهران یک جهان کار وجود دارد که می توان با یاری پژوهشگران پژوهشگاه که از جنس میراث فرهنگی هستند کارهایی را بدون احتیاج به افرادی خارج از بدنه سازمان که احتیاج به آموزش دارند انجام داد.

او با بیان اینکه در تمامی پروژه ها پژوهشگاه می تواند معاونت میراث فرهنگی را همراهی کند اضافه کرد: به عنوان نمونه در تهیه پرونده میراث ناملموس می توانیم از پژوهشکده مردم شناسی یاری بگیریم.

طالبیان در ادامه بر راه اندازی گروه ثبت در پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری تأکید کرد.

او با اشاره به فعالیت های پژوهشکده حفاظت و مرمت آثار فرهنگی تاریخی از همکاران این پژوهشکده خواست با کوشش خود وضعیت را به سابق برگرداند تا همانطور که وطن دوست می خواست پژوهشکده حفاظت و مرمت به صندلی خوبی در سطح خاور میانه برسد و بتواند در حوزه فرهنگ ایران در این منطقه فعالیت کند.

او اضافه کرد: انتظار ما از افرادی که با یاری سازمان در خارج از کشور آموزش می بینند این است که به حوزه کاری خودشان بازگردند تا سازمان هم برای ادامه این روند راغب گردد.

او در خاتمه راهساز را یکی از اسوه ها و الگوهای میراث فرهنگی در اخلاق ، غیرت کاری ، دانش میدانی و... دانست که ردپایش نه تنها در تخت جمشید و پاسارگاد بلکه از بوشهر تا پل دختر ، قره کلیسا و قلعه دختر ماندگار است و همواره میراث فرهنگی را در این پروژه ها حمایت نموده است.

استاد حسن راهساز فرزند مرحوم گرام راهساز از خادمین به حق میراث فرهنگی است که همگام با دانشمند فرهیخته پرفسور ارنست هرتسفلد در اولین حفاری های علمی تخت جمشید شرکت کرد و یکی از ده نفرحفاری بود که در پدیدار شدن لوح های سیمین و زرین کاخ آپادانا حضور داشت.

او در سال 1330 در تخت جمشید به جهان آمد و از سن 13سالگی همزمان با شروع کار گروه تعمیرات ایتالیایی موسوم به ایزمئو از سال 1343با سمت مرمتکار شروع به کار کرد .در سال 1354با بورسیه دوره تخصصی مرمت سنگ به مدت 3سال در کشور ایتالیا تحصیلات عالیه خود را در رشته مرمت سنگ تکمیل کرد و در سال 1357به عنوان مدیر اجرایی کارگاه های مرمتی آثار سنگی هخامنشی در کشور به خدمت خود ادامه داد.