چگونه توکیو از یک روستای ساکت، به یک کلان شهر مدرن تبدیل شد (قسمت دوم)
به گزارش نوای پرنده پارسی، توکیو، مرکز ژاپن، در سال های ابتدایی پیدایشش، به مقدار امروز پیشرفته و مشهور نبوده است. در این مطلب به آنالیز سیر تحول مرکز ژاپن می پردازیم.
در قسمت اول، عوامل و موارد تاریخی موثر در رشد و پیشرفت شهر توکیو را آنالیز کردیم و در این قسمت هم از عوامل تاریخی می گوییم و به دوران معاصر می رسیم.
یوشیوارا (Yoshiwara) یکی از بزرگ ترین محله های مجوزدار کشور ژاپن و در توکیو واقع شده بود؛ دیگر محله های مجوزدار بزرگ ژاپن در شهرهایی مثل کیوتو، اووساکا و بعدها در ناگاساکی (Nagasaki) واقع شده بودند.
در کتاب هاروی شیرانه درباره محله های مجوزدار می خوانیم:
این محله ها (مخصوصا آن هایی که در سه شهر کیوتو، اووساکا و ناگاساکی واقع شده بودند) در شکل گیری فرهنگ جامعه مدرن ژاپن که عمر زیادی هم نداشت، موثر بودند.
محله های مذکور معمولا در حاشیه شهرهای بزرگ، جایی که اطراف شان را بازارچه ها یا حتی گودال ها و چاله ها محصاره نموده اند، واقع شده بودند. هرکدام از این محله ها یک دروازه بزرگ داشت که ورود و خروج مراجعه کنندگان کنترل می شد.
در این تصویر، ایتسگاه توکیو را می بینیم. ایستگاه قطاری که در سال 1914 بازگشایی شد و در سال 1945 و در جریان موشک باران توکیو، از بین رفت. اولین ایستگاه شبکه ریلی توکیو در محله مارونوچی (Marunouchi) ساخته شد و نوترین ایستگاه آن در محله گینزا (Ginza) واقع شده است. ایستگاه توکیو امروزه با جابه جایی روزانه بیش از 3000 قطار، شلوغ ترین و پر مشغله ترین ایستگاه قطار در ژاپن است و از نظر تعداد مسافرانی که جابه جا می نماید، پنجمین ایستگاه شلوغ در شرق ژاپن محسوب می گردد.
پارک آساکوسا (Asakusa) یکی از بزرگ ترین مراکز سرگرمیی شهر توکیو است و بزرگ ترین تئاتر توکیو هم در این پارک واقع شده است. در تصویر بالا که یک کارت پستال از این پارک را نمایش می دهد، در وسط و فاصله دور، معبد سنسو جی (Senso-ji) دیده می گردد؛ معبدی که به عقاید ذن یکی از الهه های مذهب بودا با نام بادیساتاوا کانون (Bodhisattava kannon) مربوط می گردد. بادیساتاوا کانون به معنی الهه رحمت است.
امروزه در این منطقه معابد بسیاری ساخته شده است و فستیوال های مختلفی هم برگزار می گردد.
در این تصویر، هتل سلطنتی و تاریخی توکیو را می بینیم. این تصویر در سال 1935 گرفته شده، ولی خود هتل، در سال 1880 و با هدف جلب جهانگرد های غربی ساخته شده و در جنوب قصر سلطنتی واقع شده است. طراحی اولیه این هتل به وسیله یوزورو واتانابه (Yuzuru Watanabe) انجام شد. هتل مذکور در سال 1922 در آتش سوخت و پس از آن، فراند لوید رایت (Frank Lloyd Wright) که یک معمار آمریکایی بود، ساختمان نو هتل را با سبک بناهای قوم مایا (Maya) طراحی کرد که در آن هرم ها و جوهره معماری مایایی به وضوح دیده می گردد.
روزی که هتل سلطنتی به دچار حریق شد، ادوارد هشتم، پادشاه ولز، مشغول بازدید از ژاپن بود. در این تصویر که در سال 1922 گرفته شده، ادوارد هشتم را می بینیم که در حال خروج از ایستگاه توکیو و در مسیر قصر سلطنتی است.
تصویر بالا در تاریخ 6 جولای سال 1954 گرفته شده؛ یک صحنه از روزهایی که مردم به تماشا جشنواره تاناباتا (Tanabata) می رفتند و همراه با بچه ها شان، به میهمانی گرفتن و سرگرمی کردن می پرداختند.
در این تصویر، شاهزاده آکیهیتو (Akhihito) و همسرش میچیکو گرددا (Michiko Shoda) را می بینیم که البته بعدها، پادشاه و ملکه شدند را مشاهده می کنیم. در تصویر بالا شاهزاده آکیهیتو و همسر وی میچیکو گرددا در حال حرکت به سمت قصر سلطنتی توکیو در جریان مراسم ازدواج شان هستند. این عکس در 10 آوریل سال 1959 گرفته شده است.
توکیو بعد از جنگ جهانی دوم، به طور کلی بازسازی شد. این شهر فوق العاده مدرن، در سال 1964 میزبانی المپیک تابستانی را برعهده گرفت و میزبان المپیک تابستانی 2020 هم هست؛ اولین شهری که دوبار میزبان رقابت های تابستانی المپیک می گردد.
در روزنامه تلگراف مطلبی درباره شهر توکیو منتشر شده که در بخشی از آن می خوانیم:
میزبانی المپیک نتایج مختلفی را برای این شهر به همراه آورده است. نه تنها حال و فضای کلی شهر سر زنده و شاداب تر از قبل شده، بلکه شاهد ساخت هتل های بسیار پیشرفته و بهبود و ارتقای شرایط ساختمان های این شهر نیز هستیم.
برای آشنایی بیشتر با توکیو و دیگر شهرهای ژاپن، می توانید راهنمای سفر به ژاپن را در خبرنگاران بخوانید.
منبع: کجارو