جوش دوره آیینی 150 ساله در مهریز - نوای پرنده پارسی

به گزارش خبرنگاران، آداب و رسوم عزاداری محرم در کشورمان با حفظ عناصر اصلی به زیور خلاقیت های اجتماعی، فرهنگی و اقلیمی جوامع و مناطق مختلف آراسته شده و اگر چه دارای مضامین واحدی است اما به تبع اختلافات اقلیمی و حوزه های فرهنگی، با نمودهای مختلفی پا به عرصه ظهور گذاشته و بر جذابیت هر چه بیشتر آنها دامن زده است .

جلوه های ارادت و محبت مردم مهریز به حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام در آیینی با عنوان جوش دوره در ماه محرم به اوج خود می رسد، البته این نوع عزاداری مخصوص محلات قدیمی این شهر است و قدمت آن به 150 سال پیش باز می گردد .

در این مراسم که در اکثر حسینیه های مهریز برگزار می گردد، یک نفر به عنوان چاووشی خوان همراه با گروه جوش دوره زن، با مرثیه سرایی و خواندن شعرهایی در سوز و گداز و توضیح حال شهادت سالار شهیدان و یاران با وفایش، هماهنگی لازم را بین عزاداران ایجاد می نماید و گروه های شرکت نماینده به ترتیب جواب می دهند و دور می زنند .

معمولاَ عزاداران در این سبک سوگواری در دو گروه کنار هم قرار می گیرند و هر شخص با دستان خود گوشه ای از لباس دیگری را گرفته و آرام پاهای خود را به سبک خاصی و به طور هماهنگ به زمین می زنند و همزمان با سینه زنی به دور محوری در وسط حسینیه ها که معمولاً کَلَک یا نخل است، می چرخند و نوحه خوانی می نمایند .

پیر غلامان اباعبدالله علیه السلام و افراد مسن تر که از تجربه بیشتری در اجرای این سبک برخوردار هستند، با اجرای آن جلوه ای زیبا در عرض ارادت به سالار شهیدان حضرت اباعبدالله الحسین علیه السلام به نمایش می گذارند .

یاران عزای کیست که در دشت کربلا، ماتم نشین ملائک و صاحب عزا خداست و آفتابِ گرم کربلا، تابیده بر امام ما و سبب، این ساز خدایا که حسین بن علی، شفیع شمر ستم جوی بد اختر نگردد، از مهمترین ابیاتی است که در این مراسم نوحه خوانی زمزمه می گردد.

bestcanadatours.com: مجری سفرهای کانادا و آمریکا | مجری مستقیم کانادا و آمریکا، کارگزار سفر به کانادا و آمریکا