تاریخچه مختصری از ونیز، شهر شناور روی آب - نوای پرنده پارسی

برای دیدن شاهکارهای تاریخ اروپا با تور ایتالیا همراه شوید.

شهر ونیز در سواحل شمال شرقی ایتالیا واقع شده و مرکز منطقه ونتو (Veneto) است. ونیز مجموعه ای از جزیره های کوچک است که به وسیله کانال هایی از هم جدا شده اند و تردد در این شهر با قایق انجام می گردد. از این رو به نظر می رسد که این شهر، روی آب، شناور است. این ویژگی و تعدد آثار معماری باشکوه و قدیمی، باعث شده که این شهر به یکی از مقاصد مورد علاقه گردشگران و علاقه مندان به سفر، تبدیل گردد. ونیز از مجموع 115 تا 118 جزیره کوچک تشکیل شده و چشم اندازهای خیره نماینده و نفس گیری را در همه ساعات شبانه روز، در مقابل چشم گردشگران به نمایش می گذارد.

از میان جاذبه های گردشگری تاریخی و دیدنی ونیز، موارد زیر را می توان نام برد:

میدان سن مارکو، کلیسای سنت مارک، کانال بزرگ ونیز، قصر دوک (Doges Palace)، پل Rialto، جزیره مورانو، مدرسه بزرگ سن روکو، کلیسای کاتولیک سنت ماریا دلا سلوته (Santa Maria della Salute)، کلیسای Santa Maria Gloriosa dei Frari، قصر CaRezzonico، پل Sigh، موزه Correr و کلیسای Santi Giovanni e Paolo San Zaccaria.

علاوه بر مکان های دیدنی متعدد، این شهر از تاریخچه ای غنی نیز برخوردار است که در این مقاله به طور خلاصه با آن آشنا می شویم.

تاریخچه

عده زیادی معتقد هستند که این مکان تاریخی، محل سکونت افرادی بوده که از جنگ تروا (Troy) گریخته اند. اما باستان شناسان دریافته اند که این شهر از قرون پنجم و ششم بعد از میلاد شکل گرفته است.

طبق گفته ها زمانی که بربرها به رم حمله کردند، تعداد زیادی از اهالی سرزمین اصلی ونیز گریختند و پراکنده شدند. بنابراین در ابتدا، اقامتگاه های این شهر موقتی بودند که ساکنان آن، آنها را به اقامتگاه دائمی خود تبدیل کردند. به دلیل قرار دریافت در زمین باتلاقی، آنها مجبور شدند خانه های مقاوم تری بسازند. آنها به این نتیجه رسیدند که خانه ها را روی سکوهایی چوبی بنا نمایند که سازه ها را محفوظ نگه دارد. بعد ها این جزایر کوچک را با استفاده از پل هایی به هم وصل کردند که این کار، برقراری ارتباط را برای آنها ساده تر کرد. این نحوه ساخت و ساز موجب شد که این شهر شبیه به شهری شناور روی آب، به نظر برسد. بنابراین ونیز زیبا را شهر شناور روی آب نامیدند.

بعد ها ونیز رشد کرد و در جهان با نام جمهوری ونیز شناخته شد که دوک ونیز، بالاترین مقام این جمهوری آن را اداره می کرد؛ کسی که تجارت ونیز با اروپا را ارتقاء بخشید. آنها محصولاتی نظیر ابریشم، ادویه جات، غلات و سایر کالاهای گران قیمت را صادر می کردند. دوک ونیز، قصر زیبای ونیز را ساخت که اکنون نیز یکی از بناهای دیدنی این شهر است.

در نهایت، ونیز تجارت با کشورهای دیگر را آغاز کرد. حقوق تجارت ویژه با امپراتوری روم شرقی، این شهر را در کمتر از یک قرن به شهری ثروتمند و مستقل تبدیل کرد.

زیان های مالی و تجارت نادرست با امپراتوری روم شرقی موجب شد که به مرور زمان، ثروت های ونیز به غارت برود. جنگ های تجاری متعدد با این امپراتوری، جنگ با جنوا، رقیب تجاری ونیز در سال های 1380 میلادی و حمله هایی به این شهر، ونیز را بسیار آسیب پذیر کرد.

برای نجات بقایای این شهر، ونیز به شهرهای اطراف نظیر ورونا و ویسنزا ملحق شد. این کار بخشی از قدرت مالی ونیز را بازگرداند.

با سقوط قسطنطنیه و حمله ترک ها، این قدرت مجددا رو به زوال رفت. پیروزی هایی که در جنگ ها حاصل می شد، سرعت این نابودی را کاهش داد. در جریان این بردها و باخت ها در جنگ ها و درگیری های متعدد، ونیز امپراتوری خود را به بریتانیا و هلند واگذار کرد.

استقلال جمهوری ونیز در سال 1797 خاتمه یافت؛ زمانی که ارتش ناپلئون این شهر را مجبور کرد تا تسلط این دولت دموکراتیک را بپذیرد. در واقع با پذیرش این پیمان، فرانسه، تسلط کامل برای غارت بقایای این شهر پیدا کرد.

اما اتریش جای فرانسه را گرفت. این شهر پس از امضای پیمان صلح با فرانسه، مدتی را در آرامش به سر برد. اما این آرامش مدت زیادی طول نکشید. زمانی که فرانسه جنگ با اتریش را در جریان نبرد استرلیتز (Austerlitz) در سال 1805 به راه انداخت، ایتالیا پادشاهی خود را تشکیل داد.

این شهر بین سال های 1848 و 1849، یک سال استقلال را تجربه کرد. در همین زمان ونیز به وسیله خط آهن به سرزمین اصلی متصل شد.

تا به امروز این شهر به شکل سابق خود و به صورت شناور در آب باقی مانده است و دائما در معرض سیل واقع شده است. با این حال، کوشش هایی برای حفظ آثار معماری تاریخی و زیبایی های این شهر شناور، اجرا شده است.

جدول زمانی

در این قسمت به طور خلاصه با حوادث مهمی که در تاریخ این شهر به وقوع پیوسته اند و به تغییرات مهمی در شرایط اجتماعی و سیاسی این شهر منجر شده اند، آشنا می شویم.

25 مارس 421- ونیز با ساخت کلیسای سنت جیمز و آغاز تجارت با جزیره ریالتو، رسما تاسیس شد.

سال 476- امپراتوری روم غربی سقوط کرد.

535- امپراتور بیزانس یا روم شرقی جنگ گوتیک را به راه انداخت.

568- لمباردها به ایتالیا حمله کردند.

839- پیمان صلح با دوک Pietro Tradonico به افزایش قدرت دریایی منجر شد.

1105- آتش سوزی بزرگ ونیز به وقوع پیوست.

1171- ساکنان ونیز توسط Manuel I Komnenos امپراتور بیزانس از قسطنطیه اخراج شدند که همین مسئله به آغاز جنگ منجر شد.

1172- شورای عالی ونیز پایه ریزی شد.

1182- کاتولیک های رومی قسطنطیه تجارت و اقتصاد شهر را به دست دریافتد. هزاران نفر مجبور به فرار از شهر شدند. بسیاری از اهالی جنوا و پیزا کشته شدند و نزدیک به 4000 نفر از بازماندگان را به عنوان برده فروختند. این فجایع که با عنوان Massacre of Latins نیز نامیده می گردد، منجر به تیره تر شدن روابط بین کلیساهای مسیحی شرق و غرب شد.

1182- شهر زادار (Zadar) علیه حکومت ونیز شورش کرد.

1256- جنگ با جنوا آغاز شد.

1261- امپراتوری روم شرقی مجددا برپا شد.

1348- شیوع و گسترش بیماری طاعون سیاه، باعث مرگ نیمی از جمعیت ونیز شد.

1350- سومین جنگ جنوا درگرفت و پنج سال طول کشید.

1378- چهارمین و آخرین جنگ ونیز و جنوا به وقوع پیوست و تا سال 1381 میلادی ادامه یافت.

1404- ونیز قلمرو حکومت خود را گسترش داد و در سال 1405 ویسنزا، ورونا و پادووا بخشی از این حکومت را تشکیل دادند.

1484- پیمان صلحی میان ترک های عثمانی و ونیز، منعقد شد.

1489- قبرس تسلیم ونیز شد.

1509- ونیز در نبرد Agnadello، باخت.

1630- طاعون در ونیز شیوع یافت و در مدت یک سال، جان بیش از یک سوم جمعیت این شهر را گرفت.

1645- در این سال، جنگ کرت (Cretan War) در گرفت و تا سال 1669 ادامه یافت. در نهایت ونیز، جزیره کرت را از دست داد.

1684- ونیز برای جنگ با امپراتوری عثمانی با اتریش متحد شد و جنگ Morean آغاز شد.

1714- در دسامبر آن سال، امپراتوری عثمانی علیه ونیز اعلام جنگ کرد.

پس از اشغال توسط فرانسه و تسلیم ویسنزا (Vicenza)، فریولی (Friuli) و Cadore به اتریش، سقوط و زوال ونیز آغاز شد. سال 1797 سال سقوط جمهوری ونیز بود. پس از سومین جنگ استقلال ایتالیا، ونیز بخشی از قلمرو پادشاهی ایتالیا شد.

در قرن بیستم، چاه های آرتزین منجر به نشست کردن شهر شدند. در دهه 1960 این چاه ها مسدود شدند که بعد از آن از سرعت این نشست کاسته شد. درست است که شهر ونیز در معرض سیل واقع شده است اما غرق شدن آن همچنان مورد بحث است. در سال 2003 پروژه MOSE مطرح شد. این پروزه یک نمونه آزمایشی متشکل از مدخل های میان تهی شناور است. این مدخل ها زمانی که وقوع سیل پیش بینی گردد، با هوا، پر می شوند. این هوا منجر به شناور شدن آنها شده و در نتیجه جلوی جریان آب را می گیرند.

این بود خلاصه ای از تاریخچه این شهر دیدنی و باشکوه و جنگ های اهالی ونیز در جبهه های سیاسی و نبرد با طبیعت.

منبع: Buzzle