سرانجام 20 سال حضور نابجا

به گزارش نوای پرنده پارسی، 26 سپتامبر 2001 (4 مهر1380) تنها 15 روز پس از حملات 11 سپتامبر القاعده علیه امریکا، یک بالگرد نظامی امریکا با هشت سرنشین، مخفیانه وارد دره پنجشیر در شمال کابل شد تا آغازگر جنگی 20 ساله گردد.

سرانجام 20 سال حضور نابجا

جنگی که دیروز اول ماه مه 2021 وارد مرحله انتهای خود شد و نخستین گروه از نظامیان امریکا خسته از بار جنگی بی حاصل سوار هواپیما شدند تا خاک افغانستان را برای همواره ترک نمایند. یک تریلیون دلار هزینه و مرگ 2 هزار و 400 نفر از نظامیان پنتاگون تنها دستاورد امریکا از این جنگ بود.

تنها ساعتی پس از حمله القاعده به برج های دوقلوی تجارت دنیای بود که جورج بوش، رئیس جمهوری وقت امریکا با پیشنهاد ژنرال تامی فرانک، فرمانده وقت فرماندهی مرکزی سنتکام، تصمیم به حمله به افغانستان گرفت.

در آن موقع هدف اصلی نابودی القاعده و تروریسم اعلام شد. مسأله بغرنجی که هنوز هم آنچنان به قوت خود باقی است. القاعده درست همزمان با خروج نخستین گروه نظامیان امریکا از افغانستان، دست به تهدید واشنگتن زده و اعلام نموده است جنگ آنان با امریکا تنها زمانی به انتها می رسد که نظامیان این کشور از سایر کشورهای اسلامی خارج شوند. این در حالی است که هدف دومی که امریکا هنگام شروع جنگ مدعی آن شده بود، یعنی مبارزه با قاچاق مواد مخدر نیز به قوت خود باقی است.به گزارش خبرگزاری آسوشیتدپرس، بر اساس برآوردهای دانشگاه براون که کار ارزیابی هزینه های جنگ امریکا را در مناطق مختلف دنیا انجام می دهد، سهم ارتش امریکا از تلفات و هزینه های جنگی که خود در افغانستان افروخت کم نبوده و 2 هزار و 400 نظامی این کشور به خاطر جنگ افروزی واشنگتن در افغانستان جان خود را از دست داده و بیش از 20 هزار نفر از آنان زخمی شده اند. باید به این آمارها اضافه نمود شمار بالای نظامیان امریکایی که بخاطر تأثیرات ناشی از این جنگ دست به خودکشی زده یا از اثرات روانی آن رنج می برند.

اما بیشترین آسیب را از این جنگ مردم افغانستان دیدند. از سال 2001 تا کنون حاصل جنگ امریکا در افغانستان کشته شدن حداقل 47 هزار و 245 غیر نظامی افغان و همچنین 72 خبرنگار و 444 امدادرسان بوده است. ضمن اینکه شمار سربازان کشته شده ارتش افغانستان در این سال ها تا 69 هزار نفر برآورد شده است. این جنگ 2.7 میلیون افغان را به مهاجرت به سایر کشورها واداشته و 4 میلیون نفر نیز در داخل این کشور آواره شده اند.

واکنش های داخلی و خارجی به تصمیم بایدن

خروج امریکا از افغانستان با واکنش هایی روبه رو شده است. نیکلای پاتروشف، دبیر شورای امنیت روسیه معتقد است، حضور امریکا در افغانستان تنها باعث تشدید تنش در این کشور شد. این در حالی است که سیاستمداران داخل امریکا مخالف خروج نظامیان کشور خود از افغانستان هستند. در حالی که هیلاری کلینتون و کاندولیزا رایس، وزرای خارجه اسبق امریکا از دو حزب دموکرات و جمهوریخواه تأکید نموده اند این کار اشتباه بوده و امریکا باید در صورت لزوم به افغانستان بازگردد، سناتور میچ مک کانل، رهبر جمهوریخواه سنای امریکا معتقد است با توجه به اینکه امریکا طی یک سال گذشته حتی یک نیرو را هم در مبارزه در افغانستان از دست نداده است، باید در این کشور می ماند. او مدعی شده آنچه باعث نگرانی اش می گردد، این است که تا انتها سال طالبان کنترل افغانستان را به دست بگیرد.

کارشناسان و تحلیلگران افغان چه می گویند

خروج بی حاصل امریکا با واکنش تحلیلگران افغانی نیز همراه بوده است. حارث جبران، تحلیلگر روزنامه هشت صبح چاپ کابل خروج نیروهای امریکایی از افغانستان را امری خجسته خوانده و نوشته است: بدون شک نیروهای نظامی افغانستان در دو دهه گذشته، آموزش های حداقلی را دیده اند و تجربه محاربه و به دوش کشیدن بار جنگ در سال های پسین، آنها را قادر ساخته است تا خود به صورت مستقل دفاع نمایند. وی با این حال خواستار خروج مسئولانه امریکا از افغانستان است و نوشته است: تعهدات اقتصادی و سیاسی باید همچنان محفوظ بماند تا چتر مصونیت صفوف نیروهای دفاعی - امنیتی و دموکراسی برقرار باشد. قطع شدن یاری ها و هزینه ها می تواند هزینه گزافی به دنبال داشته باشد.

روزنامه اطلاعات روز نیز در سر مقاله خود نوشته است: جو بایدن، رئیس جمهور امریکا در نخستین سخنرانی خود در کنگره گفته که امریکا درصدد انتها جنگ در افغانستان است. او گفت: تهدید القاعده در افغانستان کاهش یافته است. اما این در حالی است که برای خروج نیروهای خارجی، این کشور ناگزیر شده است که پیشرفته ترین سامانه موشکی را مستقر کند و صدها نیروی ویژه برای خروج مصون بفرستد. این ترس احتاقتصادی ناشی از تهدید بزرگی است که هنوز در افغانستان وجود دارد. روزنامه صبح کابل هم در سرمقاله خود نوشت: پس از حادثه 11سپتامبر، مبارزه در برابر تروریسم، هدف مشترک امریکا و ناتو نهاده شد؛ ناتو در کنار ایالات متحده امریکا 20 سال در افغانستان جنگیدند. تا 2014، تروریسم صندلی خود را به عنوان تنها دشمن امریکا و ناتو حفظ کرد... (اما بعد) ایالات متحده در سند استراتژی امنیت ملی 2017 خود، چین و روسیه را در کنار تروریسم به عنوان تهدید تعریف کرد؛ (و سپس) برای خردکردن تعریف تروریسم، در 29 فوریه 2020 پس از 18 ماه گفت وگو با گروه طالبان؛ (این گروه) را از فهرست گروه های تروریستی بیرون کشید. در کنار آن به طالبان قول داد که نیروهای نظامی اش را تا 2021 از افغانستان بیرون می کشد و به طالبان در ازای قطع رابطه با القاعده و مبارزه در برابر تروریسم، اجازه داد که در گفت وگو با حکومت افغانستان، در مشخص نظام آینده این کشور سهم داشته باشند.

در همین حال محمد راهنمایی نیز در روزنامه افغانستان ما بر توان مردم افغانستان برای به دست دریافت سرنوشت خود تأکید نموده و نوشته است: ایالات متحده پس از بیست سال حضور نظامی در افغانستان بدون این که دستاورد ملموس در زمینه مبارزه با تروریسم داشته باشد کشور را ترک می نماید .... واقعیت این است که متأسفانه تروریسم اکنون پس از سال ها مبارزه خونین علیه آن همچنان مقتدرانه نه تنها در صحنه جنگ بلکه در صحنه سیاسی نیز قوی تر از گذشته حضور دارد.... اما با تمام آنچه گفته شد به نظر می رسد شرایط نسبت به گذشته ها بسیار تغییر نموده است و فاکتورهایی اساسی در روزگار ما وجود دارد که بازگشت به نقطه صفر و احتمال بازگشت حاکمیت سیاه طالبانی را ناممکن می سازد.

مردم افغانستان بیش از حد تصور طالبان رشد نموده اند و تغییرات اساسی در نگاه و حیات جمعی مردم به وجود آمده است ... ما برای رسیدن به یک زندگی مرفه و صلح آمیز راه طولانی در پیش داریم ولی هرگز به گذشته برنخواهیم گشت و تاریخ تکرار نخواهد گشت.

برش

وقایع نگاری طولانی ترین جنگ امریکا

بهانه نبرد با تروریسم، 7 اکتبر 2001، کمتر از یک ماه از حمله 11 سپتامبر به برج های دوقلوی امریکا، جورج دبلیو بوش، رئیس جمهور وقت این کشور، عملیات آزادی جاویدان را در افغانستان شروع کردظرف چند هفته به حکومت 5 ساله طالبان انتها داد. همین موفقیت سبب شد حدود هزار نظامی امریکایی در ماه نوامبر به فاصله یک سال به 10 هزار تن برسند.

نبرد فراموش شده، با حمله امریکا به عراق در سال 2003 و سقوط دیکتاتوری صدام حسین، توجهات از افغانستان به سمت عراق چرخید. در این برهه طالبان و دیگر گروه های تکفیری در شرق و جنوب افغانستان تجدید قوا کردند. در سال 2008 درخواست نیروی بیشتر در افغانستان شد و بوش حدود 45 هزار و 500 نظامی دیگر به این کشور اعزام کرد.

افزایش چشمگیر نظامیان، در سال 2009، باراک اوباما، رئیس جمهور وقت امریکا که در کمپین های انتخاباتی اش بر انتها جنگ های افغانستان و عراق متعهد شده بود، شمار نظامیان را به 68 هزار تن رساند و 30 هزار تن دیگر را نیز تا ماه دسامبر همان سال به مأموریت افغانستان فرستاد. او هدف خود از این اقدام را خطر افزایش قدرت طالبان و تقویت زیرساخت های این کشور عنوان نمود. این فرایند در سال 2010 با اعزام بیش از 150 هزار نیروی خارجی که 100 هزار امریکایی میان آنها بود، ادامه یافت.

کشته شدن بن لادن، 2 مه 2011، اسامه بن لادن رهبر طالبان در عملیات نیروهای ویژه امریکایی در پاکستان کشته شد.

انتها عملیات نظامی، ائتلاف ناتو در سال 2014 مأموریت خود را در افغانستان انتها داد. به این ترتیب 12 هزار و 500 نظامی خارجی - که 9800 نفر امریکایی بودند - برای آموزش سربازان افغانستانی و راهنمایی عملیات های ضدتروریستی در این کشور ماندند. اما در سال 2015، با قدرت دریافت طالبان و فعالیت داعش در سال 2015 امنیت در افغانستان به مخاطره افتاد.

قرارداد تاریخی، در سال 2018، مذاکرات امریکا با طالبان شروع شد و در 29 فوریه 2020، توافقی تاریخی در دوحه قطر به امضای طرفین رسید. قراردادی که براساس آن قرار شد با شروع مذاکرات صلح بین الافغانی میان دولت افغانستان و طالبان و تضمین امنیت این کشور، فرایند خروج نیروهای خارجی از ماه مه کلید بخورد.

انتها طولانی ترین جنگ واشنگتن، شمار نظامیان امریکایی در انتها دوران ترامپ در ژانویه2021 به 2500 نفر رسید. در ماه آوریل، جو بایدن رئیس جمهوری امریکا، 11 سپتامبر را انتها جنگ افغانستان گفت؛ شرایطی که از ضرب الاجل مشخص شده توسط ترامپ فاصله زیادی داشت. اما خاتمه در 29 آوریل نیروهای ناتو تحت حمایت امریکا با خروج 9600 نظامی، فرایند انتها جنگ را شروع کردند.

bestcanadatours.com: تور کانادا | با تور کانادا سفر کنید، ویزای کانادا، تور کانادا ارزان، قیمت تور کانادا نوروز، بهار، پاییز، تابستان، زمستان را با ما تجربه کنید.

منبع: ایران آنلاین
انتشار: 23 مرداد 1400 بروزرسانی: 23 مرداد 1400 گردآورنده: pbmusic.ir شناسه مطلب: 6806

به "سرانجام 20 سال حضور نابجا" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "سرانجام 20 سال حضور نابجا"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید